Patron

1904—1986

Roman
Czernecki

Patron Fundacji Roman Czernecki ze swoimi uczniami, liceum w Krzemieńcu (lata trzydzieste)
Patron Fundacji Roman Czernecki ze swoimi uczniami, liceum w Krzemieńcu (lata trzydzieste)

Wszystko zaczęło się od naszego patrona, Romana Czerneckiego, filologa, filozofa i pedagoga, który całe życie poświęcił edukacji.

Urodził się w 1904 roku w Sielcu na Kresach Wschodnich. W młodości studiował filologię polską i historię filozofii na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie, po czym rozpoczął pracę w Katedrze Historii Literatury Polskiej. Szybko porzucił jednak karierę akademicką, jego misją stała się dydaktyka. Został nauczycielem polskiego w słynnym wówczas Liceum Krzemienieckim im. Tadeusza Czackiego. Później uczył języka polskiego w Gimnazjum Towarzystwa Naftowego w Borysławiu, a od 1933 roku w Męskim Gimnazjum im. J. Śniadeckiego w Kielcach.


Zmianę przyniosła II wojna światowa. W czasie okupacji z narażeniem życia prowadził tajne gimnazjum i liceum oraz filie Uniwersytetu Jagiellońskiego w Słupi na Kielecczyźnie jako członek ZWZ i AK. Po wojnie, wraz z grupą nauczycieli zaangażowanych w tajne nauczanie, założył wyjątkową na skalę kraju szkołę chłopską w pobliskich Szczekocinach - niezależną politycznie i ekonomicznie, prowadzącą własne gospodarstwo rolne. Szkoła opierała się na ideach partnerskiej współpracy uczniów i nauczycieli oraz zaangażowaniu w sprawy lokalne. Placówka szybko stała się wyspą wolności w komunistycznej Polsce, co ściągnęło na Romana Czerneckiego nieprzychylność ówczesnych władz. W 1950 roku musiał odejść z Szczekocin, ale przyjął stanowisko kuratora okręgu szkolnego w Zielonej Górze. Jego dalsze losy związane są z Gdańskiem, gdzie pracował jako wykładowca i prorektor w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku, a potem z Warszawą, gdzie sprawował stanowisko dyrektora Studium Nauczycielskiego dla Pracujących. Po przejściu na emeryturę nie zaprzestał pracy dydaktycznej. W latach 1974-1980 prowadził wykłady z historii filozofii na Politechnice Warszawskiej. Pozostał nauczycielem do końca życia.

Roman Czernecki z żoną i synem Andrzejem w Parku w Słupi (1942 r.)
Roman Czernecki z żoną i synem Andrzejem w Parku w Słupi (1942 r.)
Roman Czernecki z młodzieżą z Liceum Krzemienieckiego (lata dwudzieste)
Roman Czernecki z młodzieżą z Liceum Krzemienieckiego (lata dwudzieste)

Po przejściu na emeryturę nie zaprzestaje pracy dydaktycznej. W latach 1974-1980 prowadzi wykłady zlecone z historii filozofii na Politechnice Warszawskiej. Pozostaje nauczycielem do końca życia.

Roman Czernecki z żoną na wyjeżdzie w Tatrach, 1972


Roman Czernecki z żoną na wyjeżdzie w Tatrach, 1972


Roman Czernecki z uczniami przed Zespołem Szkół w Szczekocinach, 1946


Roman Czernecki przed liceum w Szczekocinach, 1935


Roman i Andrzej Czerneccy z rodziną na plaży w Sopocie, 1950

Roman i Andrzej Czerneccy z rodziną na plaży w Sopocie, 1950

Nowatorska i bezkompromisowa działalność Romana Czerneckiego, a także jego poświęcenie na rzecz edukacji, stały się ideowym fundamentem Fundacji EFC.

Roman Czernecki z młodzieżą z Liceum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach (lata trzydzieste)
Roman Czernecki z młodzieżą z Liceum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach (lata trzydzieste)