Patron

Urodził się w 1904 roku w Sielcu na Kresach Wschodnich. W młodości studiuje filologię polską i historię filozofii na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie, po czym rozpoczyna pracę w Katedrzy Historii Literatury Polskiej. Szybko porzuca jednak karierę akademicką - jego misją staje się bowiem dydaktyka. Zostaje nauczycielem polskiego w słynnym wówczas Liceum Krzemienieckim im. Tadeusza Czackiego. Później uczy języka polskiego w Gimnazjum Towarzystwa Naftowego w Borysławiu, a od 1933 roku w Męskim Gimnazjum im. J. Śniadeckiego w Kielcach.

Zmianę przynosi II Wojna Światowa. Pod okupacją z narażeniem życia prowadzi tajne gimnazjum i liceum w Słupi na Kielecczyźnie, jako członek ZWZ i AK. Po wojnie, wraz z grupą nauczycieli zaangażowanych w tajne nauczanie, zakłada wyjątkową na skalę kraju szkołę chłopską w pobliskich Szczekocinach - niezależną politycznie i ekonomicznie, prowadzącą własne gospodarstwo rolne. Szkołę opiera o idee partnerskiej współpracy uczniów i nauczycieli oraz zaangażowanie w sprawy lokalne. Placówka szybko staje się wyspą wolności w komunistycznej Polsce, co ściąga na niego nieprzychylność ówczesnych władz. W 1950 roku musi odejść ze szkoły, ale przyjmuje stanowisko kuratora okręgu szkolnego w Zielonej Górze. Jego dalsze losy związane są z Gdańskiem, gdzie pracuje jako wykładowca i prorektor w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku, a potem z Warszawą, gdzie sprawuje stanowisko dyrektora Studium Nauczycielskiego dla Pracujących. Po przejściu na emeryturę nie zaprzestaje pracy dydaktycznej. W latach 1974-1980 prowadzi wykłady zlecone z historii filozofii na Politechnice Warszawskiej. Pozostaje nauczycielem do końca życia.