Roman Czernecki (1904-1986) - nauczyciel niepodległy
Profesor Roman Czernecki to patron Fundacji EFC oraz słynny polski pedagog, którego działania były inspiracją dla założenia fundacji. Podczas okupacji stworzył tajne nauczanie na terenie województwa świętokrzyskiego. Całe życie poświęcił edukacji.
Po 1989 roku, kiedy Polska w końcu stała się niezależna i w pełni niepodległa, mieliśmy poczucie, że nadszedł w naszym kraju najlepszy czas dla rozwoju gospodarczego, naukowego, kulturalnego i edukacyjnego. Dzisiaj, ze względu na zmiany, które następują w Europie i na świecie, znowu nie mamy poczucia stabilizacji, pewności i spokoju. Nie wiemy, co wydarzy się za kilka, kilkanaście lat. Warto więc wracać do rodowodów niepokornych – do tych, którzy w XIX i XX wieku zmagali się z podległością i uwikłaniem, dokonywali trudnych wyborów i jednocześnie potrafili w pewnym stopniu zachować niepodległość. Niepodległość systemom, skrajnym ideologiom czy dyktatorom. Taką postacią był niewątpliwie Roman Czernecki. W jego historii życia i działalności można w pełni zobaczyć rolę polskiego nauczyciela w kształtowaniu wartości i podtrzymywaniu wiary w siłę kultury, wiedzy i edukacji.
Roman Czernecki urodził się 14 maja 1904 roku w Sielcu na Kresach Wschodnich. Po maturze studiuje filologię polską i historię filozofii na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. W tym czasie poznaje swoją przyszłą żonę, Janinę Lickendorf. Po czterech latach Czernecki zostaje asystentem prof. Wilhelma Bruchnalskiego, kierownika Katedry Historii Literatury Polskiej. Szybko porzuca jednak karierę akademicką i rozpoczyna pracę jako nauczyciel polskiego w słynnym wówczas Liceum Krzemienieckim im. T. Czackiego. Później uczy języka polskiego w Gimnazjum Towarzystwa Naftowego w Borysławiu, a od 1933 roku w Męskim Gimnazjum im. J. Śniadeckiego w Kielcach. Wraz z żoną wychowuje dwójkę dzieci, Irenę i Andrzeja. Nie zdaje sobie wówczas sprawy, że będzie musiał zmierzyć się z doświadczeniami granicznymi, które spowodują przewartościowanie jego dotychczasowych przekonań.
Niepewność pierwszych tygodni wojny, trudne warunki ekonomiczne oraz zagrożenie wynikające z akcji AB wymierzonej w polską kadrę kierowniczą, działaczy politycznych i intelektualistów sprawiają, że rodzina Czerneckich opuszcza Kielce i przenosi się do zaprzyjaźnionej rodziny Byszewskich w Słupi. To tam Czernecki otwiera tajne gimnazjum i liceum. Na początku szkoła liczy 16 uczniów. Czernecki - oprócz pełnienia funkcji dyrektora zespołu - naucza języka polskiego i łaciny oraz propedeutyki filozofii. W 1940 roku zostaje członkiem ZWZ, a potem AK (pseudonim "Wrzos"). Utrzymuje kontakty z dowództwami okolicznych oddziałów partyzanckich, które zapewniają ochronę uczestnikom tajnych kompletów.
